استعداد یابی از مهمترین مقولههای زندگی هر فرد است که باید در سنین کودکی و نوجوانی انجام بگیرد. اولین و مهمترین بستر برای استعدادیابی، محیط و کانون خانواده است؛ یعنی والدین باید بتوانند استعدادهای فرزندان خود را کشف کرده و به آنها در پرورش این استعدادها برای آینده کمک کنند. استعدادیابی مسیر زندگی فرد را مشخص میکند و باعث میشود که به شکل هدفمندی به زندگی خود ادامه دهد. به همین جهت رشد و پیشرفت بیشتری نصیب او میشود. گاهی والدین آرزوها و خواستههای خود را بر فرزندانشان تحمیل میکنند که میتواند منجر به شکست و سرخوردگی فرد شود. بهمنظور جلوگیری از بروز چنین مشکلاتی، باید استعدادیابی شغلی انجام شود.
نکته مهمی که باید به آن توجه کرد، این است که استعداد و مهارت با یکدیگر تفاوت دارند. ممکن است فردی با تمرین و تکرار فراوان، مهارتی را به دست آورد؛ اما معمولاً استعداد ذاتی است و فرد میتواند با سرعت بیشتری در یک حوزه پیشرفت کند. به همین جهت بسیار مهم است که استعدادیابی شغلی انجام شود تا درهای موفقیت به روی یک شخص باز شوند. لازم به ذکر است چنانچه استعدادیابی شغلی برای شخصی در سنین پایینتری انجام شود، آن شخص موفقیتهای بیشتری را تجربه میکند؛ زیرا در سنین پایین فرد توانایی و اشتیاق بیشتری دارد و میتواند با سرعت بیشتری در حرفه موردعلاقه خود رشد کند. اگرچه میتوان استعدادیابی را در هر سنی انجام داد، اما زمانی که سن افراد بالا میرود، تغییر کردن برای آنها دشوار شده و ممکن است ترس از تغییر شغل، مانع پیشرفت آنها گردد.
اهمیت استعدادیابی شغلی
قطعاً تاکنون نام استعدادیابی را شنیدهاید؛ مقولهای که چند سالی میشود بیشتر از گذشته مورد اهمیت قرار گرفته است. استعدادیابی شغلی یکی از بخشهایی است که در استعدادیابی بیشتر موردتوجه قرار میگیرد. همه افراد از یک سنی به بعد باید مشغول به کار شوند و درصورتیکه بهدرستی استعداد خود را پیدا نکنند، در مشاغلی فعالیت میکنند که ربطی به استعداد آنها ندارد. همین امر موجب میشود که پیشرفت چندانی برای آنها حاصل نشود. اگر به اطراف خود نگاهی اندازید، خواهید دید که اغلب افراد مشغول فعالیتهایی هستند که علاقهای به آن ندارند و استعداد آنها محسوب نمیشوند؛ بلکه تنها در آن مهارت دارند. این موضوع میتواند برای این افراد بسیار تلخ باشد؛ زیرا استعداد و ذوق آنها پنهان مانده و هرگز شکوفا نشده است و بنا به شرایط زندگی و دلایل گوناگون مجبور به کسب مهارت و فعالیت در آن شدهاند.
هنگامیکه افراد در سنین نوجوانی و جوانی، استعدادهای درونی خود را کشف میکنند، در همان مسیر حرکت کرده و حال و احوالات درونی بهتری خواهند داشت. فعالیت در شغل و حرفهای که به آن علاقه دارید موجب میشود تا برای پیشرفت و ارتقای سطح خود بیشتر تلاش کنید. تمامی حرفهها به افرادی علاقهمند، مشتاق و بااستعداد نیاز دارند تا به رشد و پیشرفت دست یابند؛ در غیر این صورت علاوه بر افراد، ممکن است یک شغل نیز دچار شکست شود. به طور مثال پزشکی که علاقهای به طبابت ندارد، در کنار احساس ناخوشایندی که تجربه میکند، آسیبهایی را به مراجعان خود وارد میکند. استعدادیابی شغلی به شما کمک میکند تا بتوانید شغل مناسب خود را داشته باشید و از انجام آن لذت ببرید.
تفاوت استعداد و مهارت
گاهی برخی از افراد در درک معنای استعداد و مهارت دچار اشتباه شده و این دو را یکی میدانند؛ درحالیکه این دو مورد کاملاً با یکدیگر تفاوت دارند. استعداد ذاتی و مهارت اکتسابی است. استعداد در وجود و ذات هر فردی وجود دارد؛ یعنی هر فردی که پا در این جهان میگذارد از استعدادی مختص به خود برخوردار است. هیچکسی در جهان وجود ندارد که بگوید هیچگونه استعدادی ندارد؛ در واقع اصلاً چنین حرفی معنا ندارد. شخصی که میگوید هیچ استعدادی ندارد، هنوز موفق به استعدادیابی شغلی و کشف استعدادهای خود نشده است. برای درک بهتر استعداد میتوان مثالهای سادهای را بیان نمود؛ برخی از افراد به طور ذاتی میتوانند خوب فوتبالبازی کنند، بعضی میتوانند خوب نقاشی بکشند، عدهای خط بسیار خوبی دارند و امثال این موارد. این اشخاص به طور ذاتی و بدون هیچگونه آموزش خاصی از این استعدادها بهره میبرند.
در مقایسه با استعداد، مهارت کاملاً اکتسابی است و فرد باید آموزش ببیند، تلاش کرده و تجربه کسب نماید تا به یک مهارت مسلط شود. با مثالهای سادهتر میتوان معنای مهارت بیان نمود. گاهی شما به یک ساز، هنر نقاشی و یا خطاطی، خیاطی، آشپزی و یا هر مورد دیگری علاقه دارید. برای یادگیری این موارد آموزش میبینید، تجربه کسب میکنید و در پایان به آن مسلط میشوید. در واقع شما پس از آزمونوخطا و آموزش، به آنها مسلط شده و یا به بیان دیگر این مهارتها را کسب میکنید.
استعداد فرایندی آموزشی نیست. دورههای آموزشی، تمرین و تکرار و هر کاری که شما برای تقویت استعداد خود انجام میدهید، صرفاً برای رشد و پرورش چیزی است که در وجودتان قرار گرفته است. استعداد پنهان است و به کشف نیاز دارد و برخلاف آن مهارت به توسعه نیاز دارد. این توضیح تفاوت بزرگ استعداد و مهارت است و نباید هرگز این دو را یکی بدانید.
تفاوتهای میان هوش و استعداد
یکی از مباحثی که در استعدادیابی شغلی و بهطورکلی در استعدادیابی وجود دارد، تفاوت هوش و استعداد است. این مسئله میتواند ذهن شما را به خود مشغول کند که آیا هوش نیز یک استعداد محسوب میشود یا خیر. استعداد توانایی دستیابی به یک مورد درونی و طبیعی است اما هوش توانایی درک، جذب و پردازش اطلاعات بهمنظور حل سریعتر مسائل و مشکلات است. در حقیقت هوش توانایی کسب و بهکارگیری دانشی است که فراگرفتهاید. البته میتوان هوش را یک استعداد ذاتی در نظر گرفت. با استفاده از هوش، میتوان مسائل را بهتر درک کرد. بهنوعی هوش میتواند باعث شود شما با سرعت بیشتری استعدادیابی شغلی را انجام دهید و یا هر استعداد دیگری را کشف کنید. همچنین هوش در افزایش مهارت نیز نقش پررنگی دارد.
روشهای استعدادیابی شغلی
در بسیاری از مواقع افراد نمیتوانند بهتنهایی استعدادهای خود را کشف نمایند و برایشان سوال است که چگونه استعداد خود را کشف کنیم؟ در این مواقع والدین، مدرسه و جامعه میتوانند به شما در کشف استعدادهایتان کمک کنند. با توجه به اهمیت استعدادیابی، راهکارهای گوناگونی برای استعدادیابی شغلی پدیدآمده است که میتوانید از آنها استفاده کنید. تحقیق و مشورت از جمله کارهایی است که برای استعدادیابی شغلی خود نیاز دارید. مشاورین کسانی هستند که میتوانند به شما در کشف استعدادهایی که دارید کمک کنند. در واقع مشاورین افرادی هستند که اطلاعات بیشتر و بهروزتری دارند و کمکهای مفیدی برای استعدادیابی شغلی میکنند.
در این موارد، برخی از دورههای استعدادیابی وجود دارند که شما با استفاده از آنها میتوانید تواناییهای درونی که دارید را کشف کرده و پرورش دهید. دوره استعدادیابی از جمله راهکارهای مناسبی است که شما را به سمت تواناییهای درونی که دارید سوق میدهد. این دوره به شما کمک میکند تا بتوانید استعدادهای شغلی خود را کشف کرده و آنها را رشد و پرورش دهید. شرط موفقیت در هر شغل و حرفهای، علاقه و استعداد شخص است. چنانچه تمایل دارید که بر روی خودتان سرمایهگذاری کنید و به تواناییهای درونی خود اهمیت میدهید، این دوره کاملترین و جامعترین دوره استعدادیابی است که میتوانید با آن اوج بگیرید.
برای اینکه بتوانید استعدادهایتان را کشف کنید، در ابتدا باید با ویژگیهای شخصیتی خود را آشکار ساخته و با آنها آشنا شوید. گاهی شما در زندگی روزمره خود نمیتوانید ویژگیهای شخصیتی خود را بشناسید و به کمک دیگران نیاز دارید. در دورههای استعدادیابی بر روی ویژگیهای شخصیتی شما کار شده و شما را بهخوبی با آنها آشنا میکنند.